Moedig zijn: het is verdorie lastig...

Soms weten we waar we zouden moeten geraken. We zien het doel voor ogen. Maar we geraken er niet omdat we de stappen die nodig zijn om er te geraken niet zetten.

Zou ik dit bijsturingsgesprek wel doen? De kans is groot dat die hoofdverpleegkundige dan zal vertrekken, en hoofdverpleegkundigen zijn zeldzaam.
Die reorganisatie waar de bewoners veel baat bij zouden hebben, zou ik deze wel doorvoeren? Ik voel immers veel weerstand bij het middenkader.
Zou ik de medewerkers nog eens wijzen op het niet volgen van de afspraken, of laat ik het maar passeren?
Zal ik deze moeilijke boodschap helder en duidelijk naar de familieleden brengen, of zal ik wat rond de pot draaien zodat ik minder reactie krijg?

Het is niet evident: moed kiezen boven gemak.
Kiezen voor wat juist is boven kiezen voor wat gemakkelijk, snel of leuk is.
Kiezen om de waarden en visie in praktijk om te zetten in plaats van enkel op papier te belijden.

Moed is een vaardigheid die kan worden aangeleerd.

Hoe makkelijk zou het zijn ervan uit te gaan dat moed is aangeboren. "Pech, ik heb het niet meegekregen bij de geboorte." Excuus dus om niet moedig te zijn. 

Nee, moed is een vaardigheid die kan worden aangeleerd.
Iedereen die bereid is zich kwetsbaar op te stellen, kan moedig zijn.
Bij moed hoort nu eenmaal angst. Maar de vraag is hoe we met die angst omgaan. 

Kan u zich een moedige daad voor de geest halen bij uzelf of bij een ander waarbij er geen kwetsbaarheid werd ervaren? Wellicht niet.
Moed en kwetsbaarheid gaan samen. Zo blijkt ook uit onderzoek van Brené Brown (Dare to Lead, 2018).

We hoeven niet moedig te zijn voor onszelf, voor ons eigen geluk.
Moedig zijn doen we in functie van het dienen van anderen. Bewoners, medewerkers, familieleden bijvoorbeeld. Dat je dankzij uw moed anderen kan dienen, kan helpen bij het maken van de keuze tussen moed of gemak.

Groei zit nooit in onze comfortzone.

We moeten onszelf voortdurend uitdagen, willen we groeien naar een sterkere variant van onszelf.
Bij dromen horen vaak ook angsten. De vraag is, laten we deze angsten bepalen wat we wel en niet doen?
Of zorgen we ervoor dat onze ruggengraat sterker wordt?
Door altijd te blijven doen wat we doen, en te blijven denken wat we denken, zullen we ons niet verder ontwikkelen.
De echte groei in ons leiderschap zit in de bereidheid om uit de comfortzone te stappen en in het nieuwe, moedige leiderschap te investeren.
Iedere dag weer.

Willen we in de ouderenzorg de lat van kwaliteit voor bewoners én medewerkers nog hoger leggen, dan is vaak de eerste stap het vinden van moed om die stappen te zetten die nodig zijn om ons doel of onze droom te bereiken.

Een weg gaan naar hogere kwaliteit en excellentie in zorg is vaak makkelijker met iemand naast ons. Ik spreek uit ervaring. Zelf heb ik 3 maal in mijn loopbaan voor langere periode ondersteuning gevraagd (en gekregen, waarvoor zeer grote dank aan mijn voormalige leidinggevenden!).
Dankzij die ondersteuning heb ik sneller grotere stappen kunnen zetten in de organisatie.

Wil u als directeur (of dagelijks verantwoordelijke, campusverantwoordelijke,...) in de ouderenzorg stappen zetten naar een hogere kwaliteit en kan ik u ondersteunen?
Graag een individueel traject, waar we ons richten op 5 pijlers en samen de weg gaan naar excellentie in zorg en moedig leiderschap?
Of liever een weg gaan samen met collega-directieleden?
Check dan even de info over de GROEI Mastermind die in 2020 van start gaat.

4 november 2019