Ook in de ouderenzorg is de rek eruit...

Ik snap het niet. Heeft dan niemand een overzicht bijgehouden, in euro's, van de impact van de besparingen voor zijn/haar woonzorgcentrum over de jaren heen? Waarom komen die concrete cijfers nergens in the picture?

Ik was blij de grote bezorgdheid te lezen omtrent de besparingen in zorg en welzijn in de open brief aan Jan Jambon van Margot Cloet, Ann Demeulemeester, Hendrik Delaruelle en Patrick Vander Weyden, via Sociaal.Net.
Er kunnen niet genoeg signalen gegeven worden...

Ook in de ouderenzorg dient de besparingstrend absoluut halt te houden. Of het komt niet meer goed. 

Wij willen niets liever dan goede, kwaliteitsvolle zorg geven, en goed wonen en leven op de eerste plaats zetten. We zien veel welwillendheid in de sector en er zijn prachtige initiatieven. We leggen de lat alsmaar hoger, geheel terecht overigens, en ik werk daar heel graag aan mee!
Maar bloeien op droge grond is moeilijk...

Toen we zo'n 15 à 18 jaar geleden bijeen kwamen met directieleden van woonzorgcentra, was er ook al veel bezorgdheid over de financiering.
Er hing vanalles in de lucht, maar de dreiging werd uiteindelijk zelden in praktijk omgezet.

Sinds ongeveer 2014 is het geen dreiging meer, maar realiteit. Woorden worden in daden omgezet. Helaas... De volgende besparing is er vaak al nog voor we de impact van de vorige hebben kunnen inschatten. 

Als we alle bedragen van de besparingen van de voorbije jaren zouden optellen, dan komen we al gauw op grote bedragen! En niet te vergeten, er wordt niet alleen geld geschrapt. Er zijn ook extra verwachtingen zonder dat er extra middelen tegenover staan (vb. kwaliteitsindicatoren, GDPR, strengere brandveiligheidsnormen, Belrai tegen 2023, buurtzorg,...).

Doordat die besparingen geleidelijk aan ingevoerd worden (het ene jaar dit, het andere jaar dat,...), geraakt al eens een besparing in de vergeethoek.
Maar we voelen bijna allemaal dat de rek er uit is...

Kleine en en grote besparingen zijn al de revue gepasseerd.
Lineaire correctie op het forfait, lineaire correctie op het derde luik, aanpassing animatiesubsidie, studenten niet-zorg geweerd uit het derde luik en niet meer in te zetten als vervanger eindeloopbaan, daling van het forfaitair bedrag voor de uren bijkomend verlof, geen 15m2 gratis water meer, hertekening VIPAsubsidies, de herziening subsidie DVC, integratie derde luik in de basistegemoetkoming en afbouw van het waarborgfonds,...

En wat dat laatste betreft, het geld dat vrij komt (en dat is geen klein beetje!) door het zakken van de waarborg (aanvullende financiering) derde luik zal nu niet meer, zoals aanvankelijk was beloofd, gesolidariseerd worden over de woonzorgcentra heen (door bv. lineaire correctie weg te werken), maar zal nu ook ingezet worden als besparing....
Wel, wel, ik herinner mij nog levendig de vergadering met de collega-directeurs in Vlaams-Brabant waarin dit scenario werd voorspeld...

23.000 euro jaarlijks minder animatiebudget, 35.000 euro jaarlijks minder derde luik, 6300 euro minder bijkomend verlof,... Het is op zich allemaal niet zó ontzettend veel. Maar welk woonzorgcentrum heeft al eens alles opgeteld? Het kan natuurlijk toeval zijn, maar ik kwam de voorbije maanden in meerdere woonzorgcentra waar de begroting moet herzien worden of waar een plan van aanpak wordt gevraagd door de raad van bestuur om de besparingen te compenseren...

Ik mag dan wel zelf geen directeur meer zijn van een woonzorgcentrum, de ouderenzorg ligt mij nauw aan het hart!
Mijn missie is de ouderenzorg naar een hoger niveau te tillen (enfin, 't is te zeggen, een klein steentje hierin bij te dragen hopelijk ☺️). Ik blijf mij hiervoor inzetten.
Maar als deze trend van besparingen zich verderzet, dan zal mijn inzet, en die van zovele anderen in de sector, binnen een paar jaar niet meer zijn dan water naar de zee dragen.

5 maart 2020