Wachten tot uw wachtlijst aangroeit, of...

Wie al langer meedraait als directeur in de sector, had 10 jaar geleden geen problemen met wachtlijsten.
Of toch, er was wel een probleem. Ze waren te lang.
Goed voor ons, maar uiteraard helemaal niet goed voor de kandidaat-bewoners. Zij konden niet gaan wonen waar ze graag hadden gewoond. En uiteindelijk voelden wij ons niet goed bij het feit dat we niet iedereen konden helpen.
Nu is het anders. Wachtlijsten zijn kort, of onbestaande. De thuiszorg is sterk geworden. Kunnen we alleen maar toejuichen.
En er is intussen een groot aanbod aan woonzorgcentra. Goed voor de kandidaat-bewoners, velen kunnen nu wel gaan wonen in het huis dat het beste bij hen past. Maar stress voor de directeurs en sociale diensten. Aan een leeg 'bed' (wat een afschuwelijke term...) hangt immers een zwaar prijskaartje.

Er zijn veel vissen in de vijver, maar er zijn ook veel vissers.
U kan zeggen: "Vervelend, hé, er zijn teveel vissers tegenwoordig."
Of, u kan ervoor zorgen dat de vissen het liefste naar u komen.
Als u niet bij machte bent om dat eerste (teveel vissers) op te lossen, dan zou ik kiezen voor het tweede (meeste vissen). Deze metafoor klinkt misschien oneerbiedig en competitief, zo is het natuurlijk niet bedoeld.

De laatste jaren hebben directeurs van woonzorgcentra er een nieuwe taak bij gekregen. Een taak waar we niet voor opgeleid zijn, en waar we niet voor gekozen hebben, met name ervoor zorgen dat ons woonzorgcentrum zichtbaar is in de regio. Zodat die kandidaat-bewoners die goed passen bij het huis en de visie, ons woonzorgcentrum ook kennen, er vertrouwd mee geraken en er uiteindelijk, bij nood aan ondersteuning, voor kiezen. 

Velen onder ons voelen zich hier niet comfortabel bij. Wij willen niet verkopen. Wij willen goede en warme zorg bieden. Gelukkig!
Maar u kan het ook omdraaien.
De personen op leeftijd in uw regio hebben er ook baat bij dat ze u kennen. Dat ze weten dat uw huis kortverblijf aanbiedt, dat ze weten waarvoor het dagverzorgingscentrum hen kan ondersteunen, dat ze uw woonzorgcentrum kennen en er vertrouwd mee zijn als de nood aan verhuis er aankomt.
We doen dus ook iets goed voor de ander als wij ons zichtbaar maken! 

En trouwens, kwaliteit mag toch gezien worden?
Hebben wij niet ook een verantwoordelijkheid inzake positieve beeldvorming van ouderenzorg?

Ontelbare acties kunnen genomen worden om de zichtbaarheid te verhogen.
Aantrekkingskracht begint bij een goede kwaliteit (en niet alleen in de zin van 'goede kwaliteitsindicatoren', maar ook, en vooral, in de zin van een warme bejegening en bezieling).
Goede kwaliteit drijft vroeg of laat altijd boven.
Maar in de meeste regio's in Vlaanderen volstaat dit niet meer. 

Naast het allerbeste dat er is, mond-aan-mond reclame, dienen acties te worden ondernomen die ons woonzorgcentrum zichtbaar maken.
Buurtwerking is hiervan een uitstekend voorbeeld. Er zijn tal van mooie voorbeelden van woonzorgcentra die zich integreren in de wijk en die op die manier een win zijn voor de oudere personen (geïntegreerde en naadloze zorg), maar ook een win zijn voor het woonzorgcentrum. Immers, die mensen kiezen bij nood ook voor dit woonzorgcentrum, ze zijn er immers al meer vertrouwd.
Naast buurtwerking zijn er uiteraard nog zovele acties die kunnen genomen worden. Al eens een brainstorm gedaan rond 'zichtbaarheid' met de medewerkers in uw huis? Dit levert vaak heel veel frisse ideeën op.

Iets wat gratis is, niet zo heel veel tijd kost, en bijzonder effectief is (op voorwaarde dat het op een deskundige manier wordt ingezet), is inzet van sociale media.
Slechts 44% van alle woonzorgcentra in Vlaanderen heeft een eigen Facebookpagina. 
Als ik daar woonzorgcentra bij tel die een pagina delen met nog een ander woonzorgcentrum, dan zitten we op 48%. En van die 48% is nog eens 25% een pagina die stil ligt, zonder interactie, met nauwelijks volgers,... 

Zelf heb ik aan den lijve ondervonden wat een Facebook- en Instagrampagina kan betekenen voor een woonzorgcentrum. Ik merk dat er nog wat terughoudendheid is in de sector. En er zijn veel woonzorgcentra die wel een stap gezet hebben, maar nog heel wat kunnen leren om tot maximale interactie te komen. Nog geen 10% van alle woonzorgcentra heeft het helemaal onder de knie.
Daarom zal ik tijdelijk mijn kennis en expertise hierrond delen. De komende maanden wil ik mij engageren om een paar tiental gemotiveerde woonzorgcentra te begeleiden in hun weg naar deskundig inzetten van sociale media. 

Wilt u uw woonzorgcentrum laten begeleiden in het inzetten van sociale media? Wilt u niet zomaar wat doen, maar zeer weloverwogen en bedacht sociale media inzetten? Dan wil ik mij engageren om uw woonzorgcentrum hierin te begeleiden. Neem gerust contact op voor een offerte op maat.

24 september 2019