Als een medewerker vertrekt, dan moet hij/zij niet meer terugkomen

Als een getalenteerde, bezielde medewerker het woonzorgcentrum verlaat, dan vinden we dit spijtig.
Bijzonder spijtig zelfs. Want goede medewerkers zijn goud waard.

Niet zelden hoor ik volgende mening van directieleden van woonzorgcentra: "Eenmaal vertrokken, dan moeten ze niet meer terugkomen!"
Mijns inziens zeggen we zoiets vaak vanuit frustratie, ontgoocheling of onmacht.
Want we balen echt, en zien op tegen de zoektocht naar een nieuwe medewerker, wetende dat de kans klein is dat die even goed zal zijn...

Wat als we het anders bekijken? Goede medewerkers mogen altijd terugkomen!! 

Vaak verlaat men het woonzorgcentrum niet omdat men niet graag in de organisatie werkt.
De wisselende uren zijn niet combineerbaar met het gezin.
Men heeft nood aan een voltijdse job, en we kunnen dit (momenteel) niet bieden.
Men wil in de nacht werken, en er is (nu) geen plaats in de nacht.
De sfeer op de afdeling zit in een dip.
Een verpleegkundige heeft nood aan extra uitdaging en hoopt deze in het ziekenhuis te vinden...

Niet zelden zijn de redenen waarom men het woonzorgcentrum heeft verlaten binnen enkele jaren, soms zelfs maanden, geen reden meer. En ziet men terug de voordelen van werken in uw woonzorgcentrum, of soms zelfs heeft men spijt van de beslissing die men toen nam. 

Opvangproblemen zijn vaak een paar jaar later opgelost.
Een voltijdse job is soms financieel niet meer noodzakelijk, of wordt als te zwaar ervaren.
De sfeer op een afdeling kan met de komst van een nieuwe woonzorgcoördinator helemaal anders zijn.
Werken in het ziekenhuis kan soms meer nadelen hebben dan gedacht.
Het gras was niet groener aan de andere kant...
Waarom zou die medewerker die altijd collegiaal was, zelden ziek en een voorbeeld was in de omgang met de bewoners, dan niet mogen terugkomen?  

Het is logisch dat we balen als iemand vertrekt, 

maar negativiteit doet de deur dicht.

De manier waarop wij als directieleden reageren als de medewerker het vertrek aankondigt, kan bepalend zijn of men al dan niet ooit nog komt vragen of men mag terugkomen. 
Voelt de medewerker dat u het echt spijtig vindt, of probeert u dit niet te tonen?
Als u bij elke goede medewerker die ooit uw wzc verlaat, oprecht laat weten dat hij/zij steeds zeer welkom is om later terug te komen solliciteren, verlaagt dit zonder twijfel de drempel.

Maar het spreekt voor zich dat een medewerker die negativiteit heeft ervaren op het einde van haar loopbaan in uw wzc, niet meer zal durven de telefoon te nemen om te vragen om terug te keren.
Het is dan ook belangrijk te investeren in een positief vertrek.
Nemen wij in schoonheid afscheid van medewerkers?
En houden wij contact?
Moedigen wij hen aan om via sociale media ons woonzorgcentrum nog te blijven volgen?
Zeggen wij dat zij altijd welkom zijn om nog eens een pannenkoek te komen eten op de jaarlijkse geschenkenmarkt?
Krijgen zij na vertrek nog een kaartje toegestuurd als bedanking voor hun engagement de voorbije jaren?

Nog niet eens zo lang geleden heb ik op enkele maanden tijd 6 (!) ex-medewerkers terug in dienst genomen. En ik kan u verzekeren: die medewerkers die terugkomen, zijn bijzonder gemotiveerd en dankbaar dat ze een tweede kans krijgen.
Ze zijn dan ook vaak de beste ambassadeurs voor uw wzc! En inwerken gaat vlot, de visie is gekend,...

Het biedt niets dan voordelen. Laat ons de deur dus niet sluiten als een goede medewerker vertrekt.




Baart het vinden van deskundige, bezielde medewerkers voor uw woonzorgcentrum u soms ook zorgen? Het webinar 'Meer sollicitanten in 2020?' gemist begin januari? Ik herhaal dit webinar nog eens in februari. Klik hier voor meer info.

27 januari 2020

Als een medewerker vertrekt, dan moet hij/zij niet meer terugkomen

We dachten "Na corona pakken we dat aan", en dat bleek dan een jaar te duren...

Iedereen is gevaccineerd in de woonzorgcentra. Er zijn geen uitbraken meer. Voila, alles is terug op orde... Was het maar zo eenvoudig! Het is in heel wat wzc nog 'trekken en sleuren' om er de energie en motivatie in te houden. Zo deelden ook heel wat directieleden in de laatste webinars. En daar zijn veel redenen voor. Het extra loon en de extra medewerkers die zijn aangekondigd, zijn bijzonder welkom. Maar dat alleen zal niet volstaan.

31 maart 2021

Lees meer keyboard_arrow_right

Blaas mee een wind van vernieuwing in de ouderenzorg

Gedurende de corona-pandemie ging er bijzonder veel aandacht naar ouderen in het algemeen, en naar de woonzorgcentra in het bijzonder. De impact van de pandemie was immers het grootst op de woonzorgcentra en heeft daar diepe wonden geslagen. Bij de bewoners en hun families, maar ook bij alle medewerkers. Ook de zorg voor oudere personen thuis bleek geen evidentie. Niemand wil dit nog een keer meemaken.

21 februari 2021

Lees meer keyboard_arrow_right

De ouderenzorg capituleert niet!

Motiveren van medewerkers is dé uitdaging van nagenoeg elke directeur of campusverantwoordelijke op dit moment. Maar de ouderenzorg geeft niet op!

23 december 2020

Lees meer keyboard_arrow_right

De familie is partner in de zorg. Ook in tijden van corona?

"De familie is partner in de zorg." Het staat in quasi alle visieteksten van woonzorgcentra. Mooi. En evident. Maar is onze visie onze leidraad in beslissingen, ook in tijden van crisis? Of geldt onze visie enkel in ‘normale’ tijden, en schuiven we die in crisistijden aan de kant?

14 september 2020

Lees meer keyboard_arrow_right

Laad me met rust!

Net wanneer je het gevoel hebt dat je geen tijd hebt om te ademen, is het dringend tijd om te ademen...

15 juli 2020

Lees meer keyboard_arrow_right

Als we elk ons steentje bijdragen...

Laat ons blijven dromen. Groot dromen. In het belang van bewoners en medewerkers. En laat ons die dromen nog realiseren ook!

21 juni 2020

Lees meer keyboard_arrow_right

Woonzorgcentra mogen geen mini-ziekenhuizen worden

“We wisten het al, maar het wordt nogmaals bewezen: de ouderenzorg is gezegend met enorm bezielde medewerkers, en met directieleden die door het vuur gaan voor bewoners en medewerkers. Dat mag ook wel eens gezegd worden.” Over de 'lessons learned' in de coronacrisis...

18 mei 2020

Lees meer keyboard_arrow_right

Zullen we het even door de vingers zien?

De crisis maakt het moeilijker dan ooit om bij te sturen, om problemen aan te pakken. Want er is die oneindige dankbaarheid naar de medewerkers toe voor hun inzet. Zullen we dat gedrag dan maar even door de vingers zien?

15 mei 2020

Lees meer keyboard_arrow_right

Nadenken over visie en waarden, daar is nu echt geen tijd voor...

Voor visie en waarden, daar is nu in deze coronacrisis geen tijd voor, zou u kunnen denken. Toch is het nét nu zo belangrijk! Af en toe teruggaan naar het 'waarom' van onze organisatie, zelfs in crisistijden, kan immers heel erg helpen om de periode door te komen.

9 april 2020

Lees meer keyboard_arrow_right

Zorg voor de zorgenden - initiatieven ter verhoging van de mentale weerbaarheid

Als directeur of leidinggevende doen we er alles aan om - in deze crisistijd - een cultuur van psychologische veiligheid te creëren in ons wzc. Toch is dit voor sommige medewerkers niet voldoende. Er zijn intussen verschillende initiatieven opgestart die zorgverleners ondersteunen om de angst te reduceren en de mentale weerbaarheid te verhogen.

7 april 2020

Lees meer keyboard_arrow_right

Ook in de ouderenzorg is de rek eruit...

Wij willen niets liever dan goede, kwaliteitsvolle zorg geven, en goed wonen en leven op de eerste plaats zetten. We zien veel welwillendheid in de sector en er zijn prachtige initiatieven. We leggen de lat alsmaar hoger, geheel terecht overigens, en ik werk daar heel graag aan mee! Maar bloeien op droge grond is heel erg moeilijk. Als de trend van besparingen in de ouderenzorg zich nog enkele jaren verderzet, dan zullen onze inspanningen weldra niet meer zijn dan water naar de zee dragen.

5 maart 2020

Lees meer keyboard_arrow_right

Soms moeten we wat explicieter zijn met onze goede bedoelingen...

Een cultuur van warme zorg creëer je niet van vandaag op morgen, en niet tussen de soep en de patatten...

22 december 2019

Lees meer keyboard_arrow_right

Ligt Maurice op kamer 7? Of woont hij daar?

Over hoe woordkeuze iets zegt over onze visie... Woorden zijn onbewust een weerspiegeling van onze visie en waarden. We horen niet graag 'dementen' of 'dementerenden'. Maar als we heel eerlijk zijn, is er niet alleen nog werk rond woordkeuze inzake dementie. Ook in het dagelijks reilen en zeilen in woonzorgcentra hanteren we woorden die, als we er eens goed over nadenken, niet overeenkomen met onze visie.

2 december 2019

Lees meer keyboard_arrow_right

Moedig zijn: het is verdorie lastig...

Soms weten we waar we zouden moeten geraken. We zien het doel voor ogen. Maar we geraken er niet omdat we de stappen die nodig zijn om er te geraken niet zetten. Het is niet evident: moed kiezen boven gemak.

4 november 2019

Lees meer keyboard_arrow_right

Sociale media in de ouderenzorg

Wel of niet inzetten op sociale media in de ouderenzorg? Drie directeurs van woonzorgcentra aan het woord.

14 oktober 2019

Lees meer keyboard_arrow_right

Het vertrouwen was al weg na tien minuten

Vertrouwen komt te voet en gaat te paard. Een waarheid als een koe. Maar hoe kunnen we het vertrouwen verdienen van toekomstige bewoners, familieleden, medewerkers,...?

30 september 2019

Lees meer keyboard_arrow_right

Wachten tot uw wachtlijst aangroeit, of...

Wie al langer meedraait als directeur in de sector, had 10 jaar geleden geen problemen met wachtlijsten. Of toch, er was wel een probleem. Ze waren te lang. Nu is het anders. Wachtlijsten zijn kort, of onbestaande. Wat doen we eraan? Hoewel we het niet zo graag horen, is het toch een feit. Deskundig inzetten van sociale media kan hier iets betekenen.

24 september 2019

Lees meer keyboard_arrow_right

{{ popup_title }}

{{ popup_close_text }}

x