Als een medewerker vertrekt, dan moet hij/zij niet meer terugkomen

Als een getalenteerde, bezielde medewerker het woonzorgcentrum verlaat, dan vinden we dit spijtig.
Bijzonder spijtig zelfs. Want goede medewerkers zijn goud waard.

Niet zelden hoor ik volgende mening van directieleden van woonzorgcentra: "Eenmaal vertrokken, dan moeten ze niet meer terugkomen!"
Mijns inziens zeggen we zoiets vaak vanuit frustratie, ontgoocheling of onmacht.
Want we balen echt, en zien op tegen de zoektocht naar een nieuwe medewerker, wetende dat de kans klein is dat die even goed zal zijn...

Wat als we het anders bekijken? Goede medewerkers mogen altijd terugkomen!! 

Vaak verlaat men het woonzorgcentrum niet omdat men niet graag in de organisatie werkt.
De wisselende uren zijn niet combineerbaar met het gezin.
Men heeft nood aan een voltijdse job, en we kunnen dit (momenteel) niet bieden.
Men wil in de nacht werken, en er is (nu) geen plaats in de nacht.
De sfeer op de afdeling zit in een dip.
Een verpleegkundige heeft nood aan extra uitdaging en hoopt deze in het ziekenhuis te vinden...

Niet zelden zijn de redenen waarom men het woonzorgcentrum heeft verlaten binnen enkele jaren, soms zelfs maanden, geen reden meer. En ziet men terug de voordelen van werken in uw woonzorgcentrum, of soms zelfs heeft men spijt van de beslissing die men toen nam. 

Opvangproblemen zijn vaak een paar jaar later opgelost.
Een voltijdse job is soms financieel niet meer noodzakelijk, of wordt als te zwaar ervaren.
De sfeer op een afdeling kan met de komst van een nieuwe woonzorgcoördinator helemaal anders zijn.
Werken in het ziekenhuis kan soms meer nadelen hebben dan gedacht.
Het gras was niet groener aan de andere kant...
Waarom zou die medewerker die altijd collegiaal was, zelden ziek en een voorbeeld was in de omgang met de bewoners, dan niet mogen terugkomen?  

Het is logisch dat we balen als iemand vertrekt, 

maar negativiteit doet de deur dicht.

De manier waarop wij als directieleden reageren als de medewerker het vertrek aankondigt, kan bepalend zijn of men al dan niet ooit nog komt vragen of men mag terugkomen. 
Voelt de medewerker dat u het echt spijtig vindt, of probeert u dit niet te tonen?
Als u bij elke goede medewerker die ooit uw wzc verlaat, oprecht laat weten dat hij/zij steeds zeer welkom is om later terug te komen solliciteren, verlaagt dit zonder twijfel de drempel.

Maar het spreekt voor zich dat een medewerker die negativiteit heeft ervaren op het einde van haar loopbaan in uw wzc, niet meer zal durven de telefoon te nemen om te vragen om terug te keren.
Het is dan ook belangrijk te investeren in een positief vertrek.
Nemen wij in schoonheid afscheid van medewerkers?
En houden wij contact?
Moedigen wij hen aan om via sociale media ons woonzorgcentrum nog te blijven volgen?
Zeggen wij dat zij altijd welkom zijn om nog eens een pannenkoek te komen eten op de jaarlijkse geschenkenmarkt?
Krijgen zij na vertrek nog een kaartje toegestuurd als bedanking voor hun engagement de voorbije jaren?

Nog niet eens zo lang geleden heb ik op enkele maanden tijd 6 (!) ex-medewerkers terug in dienst genomen. En ik kan u verzekeren: die medewerkers die terugkomen, zijn bijzonder gemotiveerd en dankbaar dat ze een tweede kans krijgen.
Ze zijn dan ook vaak de beste ambassadeurs voor uw wzc! En inwerken gaat vlot, de visie is gekend,...

Het biedt niets dan voordelen. Laat ons de deur dus niet sluiten als een goede medewerker vertrekt.

Baart het vinden van deskundige, bezielde medewerkers voor uw woonzorgcentrum u soms ook zorgen? Het webinar 'Meer sollicitanten in 2020?' gemist begin januari? Ik herhaal dit webinar nog eens in februari. Klik hier voor meer info.

27 januari 2020